Anma sergisi: “Eller Artık Beton, Eller Sessiz”

Kahramanmaraş merkezli depremlerin birinci yılı olan 6 Şubat’ta Başkent Üniversitesi Seramik Sanat ve Uygulama Merkezi’nde düzenlenen “4.17 Anma Sergisi”, depremin yaralarını hatırlamak ve farkındalık oluşturmak amacıyla sanatseverlerle buluştu. Sergi, “Bu bir açılış değildir” mottosuyla, depremin saati olan 13.24’te açılış töreni yapılmadan gerçekleşti. Sergide, 8 sanatçının bir araya gelerek oluşturduğu eserler, depremin ilk anlarından sonraki sürece dair çeşitli temaları işledi. Sanatçılardan biri olan Özge Gökbulut Özdemir, sergide yer alan çalışmalarını şu sözlerle açıkladı:

“Hepimizin ortak acısıydı, tek tek yaşadık ve hayatta kalanlarla birlikte paylaştık acıyı. Bir yıl geçmiş, dindiremedik, hemizi çok derinden sarstı. Ölen de öldü, ölmeyen de. Sergide, bu acıyı ve kaybettiğimiz canları anmak için babanın göçük altında kalan kızının betonlar arasından görünen elini resmettim.”

Sanatçı Nur Gökbulut ise, depremin karmaşık etkilerini görsel olarak ifade ettiği eserleriyle sergiye katkı sağladı. Gökbulut’un çalışmaları, depremin yarattığı yokluk ve boşluğa vurgu yaparken, çocukların yaşam hakkının göz ardı edilmesine dikkat çekti. Sanatçı, eserlerinde depremin yarattığı karanlık ve çürüyen çadırlar aracılığıyla toplumun sorumluluklarını sorguladı. Sergide ayrıca, Sanat ve Uygulama Merkezi Müdürü Sibel Aktaş tarafından hazırlanan “isimsizler” adlı tuğla düzenlemesi de yer aldı. Serginin amacı hakkında konuşan Aktaş; depremin yarattığı yıkımlara dikkat çekerek, toplumun dayanışma ve afet bilinci konusunda bilinçlenmesi gerektiğini vurguladı.Serginin anma ve farkındalık yaratma amacına uygun olarak, sergide yer alan sanatçıların depremle ilgili mottoları da sergilendi. Bu mottolar arasında, yaşanan acının unutulmaması ve gelecekteki afetlerin önlenmesi için toplumun sorumluluk alması çağrısı yapıldı. Bu duygusal ve anlamlı sergi, depremin yarattığı acıları hatırlatırken, toplumun dayanışma ve bilinçlenme sürecine katkı sağlamayı amaçlıyor.

Serginin anma ve farkındalık yaratma amacına uygun olarak 8 sanatçının deprem ile ilgili mottoları da sergide yer aldı:

 “’Bir âfâd olmuş diyeler, üç günden sonra duyalar’ (Nur Gökbulut), ‘Güneş ışığını kaybetti, ay karanlığa gömüldü’ (Sibel Aktaş), ‘Eller artık beton, eller sessiz’ (Özge Gökbulut Özdemir), ‘Harcınızda bir şey eksik: ahlak’ (Volkan Coşkun), ‘Peki biz şimdi nasıl?'(Senem Çınarbaş),’Lüküs hayatlarR (Elvan Çelik), ‘Yıkılıp yeniden doğmak, empati ve dayanışma ile mümkün’ (Dilek Menteş), ‘Bu çığlıklar unutulur mu?’ (Veli Olgun).”